"پروژه اسپیتزر پروژه ای برای بررسی دنیا با اشعه مادون قرمز است. "
تلسکوپ ناسا باری یافتن اعجاب در مورد کهکشان تازه کشف شده کمک میکند.منجمین کهکشانی را در اعماق فضا(درواقع عمیقترین عکسی که تاکنون دست بشر به آن رسیده است)پیدا کرده اند که ستاره های آن 13.5میلیارد سال عمر دارند.یعنی تنها200 میلیون سال پس از انفجار بزرگ. این یافته این سوال را برمی انگیزد که کهکشانها درواقع چه زمانی ایجاد شده اند و جهان چگونه شکل گرفته است؟
تلسکوپ فضایی هابل اولین تلسکوپی است که به این یافته تازه دست پیداکرده است.بنابر گزارشات علمی رصدخانه دبلیو.ام.کک در هاوایی نور این کهکشان را مربوط به زمانی میداند که جهان تنها 950میلیون سال عمر داشته ،جهان 13.7میلیارد سال عمر دارد.
داده های مادون قرمز از هردوی تلسکوپ هابل و اسپیتزر نشان داده است که ستاره های این کهکشان بالغ هستند که به این معنی است که زمانی شکل گرفته این که جهان نوجوان بوده است!
"این یافته نظریه های مروبط به این موضوع رابیان میکند که کهکشانها در ابتدای شروع جهان با چه سرعتی تشکیل شده اند. این موضوع حتی میتواند اتفاقی را که برای ابر هیدروژنی اولیه و ناپدید شدن آن افتاد توجیه کند."ژوهان ریچارد ازتحقیقات نجومی لیون فرانسه
این کهکشان دورترین کهکشان یافته ده نیستواما یکی از واضحترین کهکشانهای یافته شده است. معمولا کهکشانهایی در این فاصله بسیار محو وغیرواضح هستند اما در این مورد خاص طبیعت یک ذره بین در اختیار مطالعه آن قرار داده است.گرانش ابر کهکشانی که در جلوی این کهکشان قرار گرفته است آن را تا11برابر روشنتر کرده.به این پدیده عدسی گرانشی گویند.
"بدون وجود چنین عدسیهایی ما با ابزار امروزی قادر به بررسی چنین کهکشانهای دوری نمیبودیم اینک به خاطر چنین لطف طبیعت ما میتنواین جهان را آنچنان که بوده است ببینیم"
ایچی ایگامی از دانشگاه آریزونا در تاکسون.
این یافته ممکن است کمکی بر این موضوع باشد که جهان اولیه چگونه مجددا یونی شد. در یک بازه زمانی خاص همانطور که ستاره ها و کهکشانها شکل میگرفتند جهان ما از آن ابر تاریک به یک دنیای نور تبدیل شد. نور شتارگان ایجاد شده اتمهای هیدروژن معلق در فضا را یونیزه نمود.و سپس اشعه ماورا بنفش این یونها را در جهان گراکنه و از ابر اولیه جدا نمود.
زمانی که این کهکشان شکل گرفته است امکان دارد ستاره های داغ آن باعث یونیزه شدن هیدروژن شده باشد.ونیز ممکن است دیگر کهکشانهایی باشند که آنها نیز به یونیزتسیون کمک کرده اند اما آنقدر ناواضح هستند که بدون وجود عدسیهای گرانشی نمیتوانیم آنها را رصد کنیم.
تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا که قرار است طی دهه آینده به فضا پرتاب شود ما را قادر میسازد بدون وجود چنین عدسیهایی به رصد پدیده های ناواضح بپردازیم.بعد از موفقیت دو تلسکوپ هابل و اسپیتزر این تلسکوپ با اشعه مادون خود یک موفقیت بزرگ در بررسی حقایق مخفی جهان خواهد بود.
"دیدن یک کهکشان که در اوایل عمر جهان شکل گرفته مرهون تکنولوژی پیشرفته و عدسیهای گرانشی است.چنین مطالعاتی دریپه ای به فضا-زمان میگشاید.اما مهمتر از آن دستیابی آینده به حقیقت ستارگانی است که در ابتدای خلقت شکل گرفته اند."جان مورس.دفتر تحقیقات ناسا در واشینگتن
ناسا
ترجمه از عاطفه زمانی